رێڤنگێ ئارمانجێن پیروز د بهارا ژیانا خو دا ، ئه‌ز که‌فتمه‌ رێكا ، سه‌مایێن خوشێن گه‌نجینیا خو ، من

دبيردانكا شه‌ڤه‌ك تراژيدا هه‌ستێن من مه‌ست بوون ب مه‌ستيا هه‌ستان، ئه‌ز ل سه‌ر په‌رێن سپى هاتم گێراندن وێنه‌يێن ب نهێنى

تریفه‌ دیۆسکى:   روحت چه‌ند ته‌رِه‌ كه‌ شعرى له‌سه‌ر ئه‌نووسم وشه‌ وشه‌ ئه‌بنه‌ خوناو كه‌ له‌سه‌ر په‌نچه‌كانت ئه‌نووسم ئيتر په‌يڤ

عبدالرحمن بامه‌رنى:/ ئەو ئێڤارا خوە ب رەشی رەشاندی، ناڤێ‌ ئێك ژ شعرێن هوزانڤان (حەسەن سلێڤانەی) نە دكوڤارا پەیڤ ژمارە 62

نزیکایه‌تی زۆر له‌ نێوان زمان و هزر هه‌یه‌. ڕۆژانه‌ چه‌ندین نیشانه‌ به‌دیده‌کرێت که‌ مرۆڤ به‌هۆی زمان‌ بیرده‌کاته‌وه‌. به‌روڤاژ ژی دروسته‌،